woensdag 13 juli 2022

Auf Wiedersehen.

Ik hoor nu allerlei mensen klagen over voorgestelde heffingen op een eigen woning. 

De waarde werd in korte tijd opgeblazen door woningtekort. 

De bouw is jarenlang bewust afgeremd. Er moest niet worden 'gebouwd voor leegstand' werd gezegd. 

Dat is zes, zeven jaar geleden?

Nu slaat de waarde door het dak, en wil de overheid dit als melkkoe gebruiken. 

Het idee is dat de vermogensongelijkheid te sterk toeneemt. 


Er zijn ook gepensioneerden die in een krot wonen, en 1100 euro huur betalen en geen enkele subsidie ontvangen, en geen optie hebben de waarde van hun huis te cashen. 

Ook dat is niet prettig. 

Ze hebben er niet voor gekozen, maar konden vaak niet anders. 

De klaagzang van degenen die een huis vrij van schulden bezitten en dat zo willen houden, is dan wel triest. 

Je krijgt je heffing dan via een andere weg weer terug als belastingvoordeel. Maar ja, dan zullen er wat armlastigen meedelen. 

Aan de andere kant zijn er ook wat mensen die weer meer dan jij moeten betalen. Daar profiteer jij weer van mee. 


Iedereen moet belasting betalen. 

Vroeger hoorden we je ook niet klagen bij je riante belastingaftrek. 

Je wist de weg naar de bank ook prima te vinden voor je consumptieve bestedingen. 

En nu lukt dat niet?


Alleen de voordelen pakken, dat wil iedereen. 

Maar het moet allemaal een beetje naar draagkracht gebeuren. 

We zijn wel een egoïstisch kutvolkje geworden, maar het is misschien nog niet te laat. 


En anders: verkoop je huis en vlucht naar een land dat je vriendelijker is gestemd. 

Duitsland of zo. Auf Wiedersehen.