Eerder hadden we het al over een Needse frikandellenbakker die graag wilde uitbreiden, en daar inmiddels al druk mee bezig is.
Maar het is wel zo dat dat toch niet op grote schaal hoeft te meuren als een patatzaak? En al zeker niet als je zeer nabij woongebieden woont?
Je kent het wel, die loempiakar of patatbakker die z'n vet veeel te lang gebruikt om te bakken. Dat je het al vier straten verder kunt ruiken.
Of je eigenste buurman die twee jaar lang z'n friet in diezelfde twee liter vet bakt?
Bij een gezonde patatbakker ruik je bij de voordeur niet eens dat er wordt gefrituurd.
Natuurlijk zit zo'n frikandellenboer daar al 40 jaar, maar hij begon in de schuur te verkopen aan een stuk of 20 patatzaken.
En het liep uit de hand met de handel.
Op een gegeven moment is het genoeg met de expansie.
Dan hoor je in een industriegebied.
'Kom, vandaag gaan we in de tuin zitten, de frituurlucht staat vandaag op de andere wijk'.
Vier windrichtingen. Heb je 1 op de 4 weekends kans om in je tuin te zitten.
Als je wilt barbecuen dan kijk je tijdig hoe de wind staat.
Krijg je de snacklucht er gratis bij. En dan stink je zelf toch mee.
De gemeente zou nu ook het bos voor het bedrijf omzagen, maar ja dan zitten er weer meer mensen in de lucht.
Vaker of intensiever en meer woningen binnen bereik.
Het waarom is weer niet duidelijk.
