Al een paar dagen werd er gemaaid langs de weg.
En met grof geschut, grote trekkers, rijdende afzettingen.
Natuurlijk met de nodige files.
In Eibergen heb je overal afzettingen van de weg.
Je weet op geen gegeven moment gewoon niet meer hoe je ergens moet geraken.
En Eibergen is al een route die je neemt omdat de boel in Neede of weet waar, is opgebroken.
Zelfs in Duitsland was vandaag de zooi weer verder opgebroken dan ik al wist.
Ik wordt er daar zelfs al handig in om de opbrekingen te omzeilen.
Ik koers er rond alsof ik er was opgegroeid.
Maar: Houdt dat nou nooit op?
